Rozbiór Polski w 1795 roku to tragiczny moment w historii – w wyniku tego aktu Polska przestała istnieć jako państwo na mapie Europy na 123 lata. Do rozbioru Polski doszło po dwóch konfederacjach: barskiej i targowickiej, które miały na celu obronę Polski przed sąsiednimi imperiami. W końcu, trzy mocarstwa – Rosja, Prusy i Austria – podpisały traktat rozbiorowy z Prusami, nazywany III rozbiorem Polski. Tradycje polskie i ich kulturę bezlitośnie ścigała trójka.
Ten akt pobudził patriotyzm Józefa Piłsudskiego – jeden z największych bohaterów narodowych, który swoim życiem doprowadził do odrodzenia Polski. Urodzony w okresie rozbiorów bliski jego sercu był spadek po swoich przodkach – patriotyzm i potrzeba walki o wolność ojczyzny. Studiował w Krakowie i brał udział w ruchu narodowym, aby osiągnąć niepodległość Polski. Jego angażowanie się w sprawy publiczne doprowadziło do powstania Związku Walki Czynnej i Legionów Polskich podczas I wojny światowej. Mimo, że wtedy nadal nie udało się odzyskać niepodległości, dzięki działalności Piłsudskiego możliwe było je łatwiejsze uzyskanie po II wojnie światowej.
Polska doświadczyła trzech rozbiorów, z których każdy został wykonany przez sąsiednie państwa: Rosję, Prusy i Austrię. Najpierw w 1772 r. doszło do rozbioru przez trzy mocarstwa sąsiadujące z Polską: Rosję, Prusy i Austrię. Drugi rozbiór nastąpił w 1793 r. gdy Rzeczpospolita Obojga Narodów ponownie została podzielona między te same trzy państwa sąsiadujące z Polską. Ostatni i najtragiczniejszy rozbiór polski miał miejsce w 1795 r., po czym Polska przez 123 lata musiała walczyć o swoją niepodległość.
Takie wydarzenia odbiły się głośnym echem na całym świecie, szczególnie doprowadzając Józefa Piłsudskiego do deklaracji „Nigdy Więcej”, co oznaczało powstrzymanie się od dalszej utraty suwerenności i niepodległości państwa. Nasza historia była pełna momentów skrajnego patriotyzmu, gdzie Polacy nie uznawali prób podboju innych państw jako takich, a raczej bili się o uzyskanie pełnego i swobodnego samostanowienia narodu. Józef Piłsudski czuł dotyk tego historycznego momemtu bardziej niż kto inny, a jego powtarzanie „nigdy więcej” było kosmosem dla Polaków w Ameryce i Europie.
Konkretne daty rozbiorów Polski datuje się od 1772 roku. Był to pierwszy z trzech rozbiorów Polski przez sąsiadujące mocarstwa Rosję, Prusy i Austrię. Ten pierwszy rozbiór Polski dotknął Józefa Piłsudskiego szczególnie głęboko – jego rodzina straciła swoje dobra, a on sam postanowił wstąpić do seminarium duchownego w Warszawie, by studiować historię i odnaleźć sposoby na powstrzymanie nacisku żyznych sąsiadów.
Niestety, jego punktu widzenia nie podzielała większość kraju i drugi rozbiór Polski miał miejsce w 1793 r., A trzeci w 1795 r. To mocno uderzyło w wiarę Józefa Piłsudskiego w silę jego narodu, ale również go zmotywowało do doskonalenia swoich umiejętności militarnych i leadershipu, aby pomóc Polsce odzyskać ich niesiony przez los niepodległości. Jako dowódca wojskowy prowadził akcje partyzanckie, a gdy pojawiła się okazja odrodzenia Polski po I wojnie światowej, był gotowy do powierzenia jej losu w swoje ręce.
Podział Polski miał swoje długie i dramatyczne konsekwencje. Do serii działań w których rozproszono całkowicie polską terytorium doprowadziły dworskie rokowania i intrygi, które w wyniku miały doprowadzić do anektowania ziem zaborców. Rozbiór Polski przez Prusy, Austrię i Rosję rozpoczął się w 1772 roku, lecz ostatecznie doprowadzono go do skutku dnia 24 sierpnia 1795. Mogliśmy narazie przyglądać się jak sobie rządzili monarchowie mimo iż narastające nastroje chauvinizmu hierarchów sprawiły iż ich zależności wobec narodu pojawiły się jako marzenie z daleka od realności.
Dla Józefa Piłsudskiego, syna Bialynogrodu, dowódcy polskich powstań, symbolu patriotyzmu – ta akceptacja przygniatającego upokorzenia była niemożliwa do pogodzenia oraz paradoksalnie, wiodła go na drogę walki o odrzucony, polski szacunek. Gdy sformułował swoją myśl rewolucji na szerokim forum historycznym, jego głosem stały się Narodowe Pejzaże Przeszłości: że możemy z powrotem odzyskać nasze państwo pod wodzą Jeann d’Arc – tej samej idei Pilsudski nigdy nie zapomniał.